De magie van de Nanotechnologie

Voor school moest ik een beschouwing schrijven over een vrij te kiezen onderwerp. Nou vind ik dat altijd erg leuk om te doen, vooral als ik het onderwerp kan combineren met beauty en cosmetica. Daarom koos ik ook deze keer een onderwerp waarover de laatste tijd veel gesproken en geschreven wordt. Namelijk nanotechnologie. In deze korte beschouwing vertel ik wat meer over wat nanotechnologie is en wat je ermee kunt, maar ook wat nadelen zouden kunnen zijn. Ik kan lang niet alle informatie verwerken in zo'n kort stukje. Dus als jullie nog vragen hebben of graag meer willen weten over nanotechnologie post ze dan gerust in de comments.

De magie van de nanotechnologie.

Een botox effect door het opsmeren van een crème, medicijnen zonder bijwerkingen, het zou allemaal mogelijk zijn door gebruik te maken van een beetje nanotechnologie.
Maar is deze nieuwe techniek wel zo "magisch" als men beweert?

In de nanotechnologie wordt er gebruik gemaakt van hele kleine deeltjes, zogenaamde "nanodeeltjes".
Deze deeltjes zijn zo klein, dat ze cellen zonder problemen in en uit kunnen komen. Ook hebben deze deeltjes hele speciale eigenschappen, zo is een nanobuisje gemaakt van koolstof wel vijftig keer zo sterk als een staalkabel.

De toekomst voor nanotechnologie is groot, zo zouden nanobolletjes in de toekomst als sensoren bepaalde soorten kanker kunnen opsporen en bestrijden, zullen er medicijnen ontwikkeld kunnen worden zonder bijwerkingen en kunnen er diverse soorten "intelligente" producten worden gemaakt. Zoals bijvoorbeeld
zelfreinigende jeans.

Al enkele jaren worden er miljarden geïnvesteerd in deze industrie. En in al veel producten wordt er gebruik gemaakt van nanotechnologie. Zo worden nanodeeltjes momenteel gebruikt als UV-filter in zonnebrand of als reiniger in tandpasta.

Toch zijn er ook negatieve berichten over nanotechnologie te lezen. Men is voornamelijk bang dat de kleine nanodeeltjes hetzelfde effect op de gezondheid hebben, als het effect dat de kleine asbest deeltjes van enkele jaren geleden hadden. Zo is er bij muizen die in aanraking net nanodeeltjes waren geweest, DNA-schade en kanker aangetoond.

Ook zou het lichaam de nanodeeltjes niet herkennen als lichaamseigen, door het ontbreken van bepaalde eiwitten. Dit zou de nanodeeltjes geheel ongeschikt maken voor het gebruik in medicijnen. Omdat ze, zodra ze in het lichaam komen, dan gelijk worden afgebroken.

Als laatste zouden de kleine deeltjes op de huid werken als vrije radicalen. Vrije radicalen zorgen voor een onrustige huid en huidveroudering. Dit zou de diepere werking van een crème dus geheel teniet doen.

Hoewel deze beweringen over nanotechnologie zeer serieus klinken, zijn ze nog niet officieel "bewezen". Vooral over de effecten van nanotechnologie op de lange termijn is nog erg weinig bekend. Natuurlijk zijn er die miljarden die in deze tak van de industrie worden gepompt, maar enkel een zeer klein deel hiervan wordt ook daadwerkelijk gebruikt voor onderzoek.

Sommige mensen zijn lyrisch over de mogelijkheden van nanotechnologie, anderen zijn wat terughoudend.

Voor de mensen die liever zoveel mogelijk deze deeltjes mijden totdat er meer bekend is over de effecten op lange termijn, wordt het binnenkort in ieder geval gemakkelijker om cosmeticaproducten te kopen. Binnenkort wordt het binnen de cosmeticaindustrie namelijk verplicht om gebruik van nanodeeltjes te vermelden op de verpakking.

Of ik als schrijver in de magie van de nanotechnologie geloof?

Eerst zien, dan geloven zeg ik dan. Laten ze eerst maar eens goed onderzoek gaan doen.

Xx-Bella